Mont d’an endalc’had

hent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(1499) Hent er C'hatolikon[1] eus ar ger henvrezhonek hint. Kar d'ar gerioù hins e kerneveureg, hynt e kembraeg, dezho ar memes ster, sét en heniwerzhoneg, saod ha seud en iwerzhoneg, saod e skoseg, « beaj » : eus ur ger keltiek *sento- (a gaver er stumm -sentum e dibenn meur a anv-lec'h galianek) na adkaver nemet e germaneg, sinth-s e goteg, « hent », sind en henizelalamaneg (aet da get met da geñveriañ gant ar gerioù alamanek ge-sin-de « koskor, ambrougadeg » ha sen-den « kas », h.a.[2].

Anv-kadarn

hent /ˈhẽn(t)/ gourel (liester hentoù, heñchoùfurm vihanaat hentig)

  1. douar aozet da dremen warnañ evit mont a lec'h da lec'h, a gêr da gêr.
  2. bezañ en hent
  3. en em lakaat en hent : mont en hent
  4. kemer penn an hent : mont en hent
    • Kemerit penn an hent diouzhtu hag e-se ne vioc’h ket diwezhat. — (GBS.)
  5. kregiñ e penn an hent → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
  6. mont en hent, mont en e hent
  7. mont an hent (da ul lec'h bennak):
  8. diskenn en hent (diwar ur c'hleuz) → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
  9. kas un den bennak en e hent : e gas da sutal
  10. lakaat unan bennak en hent : e lakaat er-maez eus an ti.
  11. lammat en hent :
  12. mont gant an hent
  13. pignat, sevel, diskenn, gant an hent
  14. tremen e hent
  15. distreiñ ub diwar an hent mat pe an hent fall
    • Evit trugarekaat Doue hag ar Werc'hez Vari ... da vezañ ho tistroet diwar an hent fall, Toull al Lakez 37
  16. skampañ hent: dornañ hent, foetañ hent


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « hent » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia

Daveoù

Roll an daveoù :