pignat
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
pignat/ˈpĩɲat/ verb gwan, verb kreñv dieeun ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : pignet) (displegadur)
- pignat un dra bennak, ur menez, ur skeul (diwar ar galleg?)
- pignat en un dra bennak ( ur vag, ur wezenn ...)
- Edont o pignat e-barz, pa voent stlapet er mor; [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 54.)
- Amañ eo 'vel pignad er Menez Kalvar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 50.)
- pignat d'ar solier, d'ar c'hrignol, d'ar gambr
- ... e pignfet d'ho kambr... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 179.)
- Yann ar C'herneis a oa bet darbet dezhañ, ur wech pe ziv, pignat eus an trede rumm d'an eil. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 20.)
- pignat war un dra bennak ( ul loen, ur vag, ur voger, ur wezenn ...), war gein ul loen, war chouk un den
- Teodor a bignas war ur wezenn, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 114.)
- — [...]. Neuze ma galvi, hag e pignfet ho-taou war ma c'hein, hag ec'h afomp kuit kerkent. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 143.)
- Pignat a ra war e dremedar, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 144.)
- Pign bremañ war ma c’hein, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 147.), — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 46.)
- Pign bremañ war voger ar porzh dre ar wezenn-derv-se, KAB 2/150
- [...], roue Bro ar C'haperien, eun niz bihan bennak d'ar roue Grallon (Doue d'e bardono !), an hini a zo uhel-bignet, du-ze war gein e varc'h-mein, etre daou dour Kemper-Korantin. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 7.)
- pignat gant un dra bennak (ur menez, ur skeul, ur viñs ...)
- Seven a bignas gant ar skeul vurzudus, ar wespedenn o nijal dirazañ, ken a zigouezjont e ti ar roñfl. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 37.)