gontont

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kontont gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kontont
dre vlotaat	gontont
dre c'hwezhañ	c'hontont
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

gontont /ˈɡɔ̃ntɔ̃ɲ(t)/

1. Furm kemmet ar verb kontañ e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

Labourat en ti an dud-all, temzi parkou, magan loened d'ar re-all, [...], zo treo ha ne gontont ket pa ve komzet eus bevan. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 1.)