Mont d’an endalc’had

glevoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus klevoc'h gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).

Furm verb

Kemmadur Furm
hep klevoc'h
dre vlotaat glevoc'h
dre c'hwezhañ c'hlevoc'h
dre galetaat digemm
amreizh digemm

glevoc'h /ˈɡleːvɔx/

  1. Furm kemmet ar verb klev pe klevet pe kleviñ pe klevout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
Jilig. — Asa ! na pebez darvoud spontus ! Na pebez kelou trist evit eun tad ! Paourkeaz aotrou Patern ! truez am euz ouzoc'h, rak eur galonad ho po pa glevoc'h — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 44.)

Stummoù rannyezhel