klevoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar klev-, pennrann ar verb klev pe klevet pe kleviñ pe klevout, hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep klevoc'h
dre vlotaat glevoc'h
dre c'hwezhañ c'hlevoc'h
dre galetaat digemm
amreizh digemm

klevoc'h /ˈkleːvɔx/

  1. Furm ar verb klev/klevet/kleviñ/klevout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.

Stummoù all

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù