klevot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar klev-, pennrann ar verb klev pe klevet pe kleviñ pe klevout, hag an dibenn-ger -ot.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep klevot
dre vlotaat glevot
dre c'hwezhañ c'hlevot
dre galetaat digemm
amreizh digemm

klevot /ˈkleːvɔt/

  1. Furm ar verb klev/klevet/kleviñ/klevout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.

Stummoù all

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù