glevfet
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus klevfet gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | klevfet |
| dre vlotaat | glevfet |
| dre c'hwezhañ | c'hlevfet |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
glevfet /Distagadur ?/
- Furm kemmet ar verb klevet en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger).
- War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :
- — [...] ; met n'eus forzh a glevfet er gambr-se e-pad an noz, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 40.)
- War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :
- Pa glevfet ar Marv o skoiñ war ho tor, da greiznoz, neuze e krenfet, abalamour na ouvezfet ket evit piv e sko. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 105.)