Mont d’an endalc’had

gellimp

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gell-, pennrann ar verb gellout, hag an dibenn-ger -imp.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gellimp
dre vlotaat c'hellimp
amreizh c'hellimp

gellimp /ˈɡɛ.lːĩm(p)/

  1. Furm ar verb gellout e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
Jilig. — [...]. (D'an aotrou Kerlaban). — Ya ! kredi a ran e c'hellan lavaret d'eoc'h an traou evel m'emaint heb bec'hia re va c'houstianz; met lavaromp anezo heb ober nemet an nebeuta ma c'hellimp a c'haou d'an nesa. [...]... — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 31.)
— [...]; ha ma tigouezont varnomp aman epad ma vezimp oll o tibri enn tiez, hor lazint-oll ive hep ma c'hellimp en em zifenn. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 4.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù