falvezas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar falvez-, pennrann ar verb falvezout, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

falvezas /falˈveːzas/

  1. Furm ar verb falvezout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
An Aoutrou Calvarin, ginidig a Borspoder, a ioa persoun eno, ha ne falvezaz ket d'ezhan kuitaat he barrisioniz. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 186.)
Eun dervez, ar prins a glevas anezan adarre hag a falvezas d'ezan gouzout petra a c'hoarie gant e vignon. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 9.)
An hini yaouanka a falveas d'ean mont da vale bro ; goulenn a eure e ôtre digant e dad. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 116.)
Ar roue a oue glac'haret, mes abalamour d'he le ha d'an dud a ioa ouz he daol, ne falvezas ket ganthan ober displijadur d'ar plac'h yaouank hag e c'hourc'hemennas he rei d'ezhi. — (Yann-Fañch Caer, Ar Pevar Aviel lakeat en unan, Brest, 1904, p. 120.)

Troidigezhioù