erruas

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar erru-, pennrann ar verb erruout, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

erruas /ɛˈryːas/

1. Furm ar verb erruout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
   • Da greisteiz, pa erruas ar vatezh, e oa souezhet-bras pa ne wele nag ar c'hi, na C'hwevrer. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 20.)
   • Nicodem, an hini a ioa bet er penn-kenta o caout Jesus epad an noz, a erruas ive en eur zougen var dro cant lur myrr hag aloes mesket assamblez. — (Yann-Fañch Caer, Ar Pevar Aviel lakeat en unan, Brest, 1904, p. 331.)
   • Goude-se, pan erruas ar c'harr-kañv e korn hent bihan ar vered e chomas kazeg Nikolaz a-sav ur munudig. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 22.)
   • Gant an tren nav eur ec'h erruas e Gwimilio da Gala-Goañv. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 20.)
   • Trouz ha jabadao oa er bourk pa erruas e Plougadvan. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 188.)

Gerioù heñvelster

• degouezhas

Stummoù rannyezhel

• arruas

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) advint ^(fr) , eut lieu ^(fr) , se passa ^(fr) , survint ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) arriva ^(fr)