penn-kentañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar an anv-kadarn penn hag an anv-gwan petvediñ kentañ.

Anv-kadarn

penn-kentañ /pɛnˈkẽntã/ gourel

  1. an den a zo penn brasañ, uhelañ un dra bennak (ral)
  2. ar penn kentañ : ar mare ma krog un istor, un danevell, un darvoud
  3. abaoe ar penn kentañ
  4. adal ar penn kentañ:
    • Anavezout a ra kement darvoud a zo c'hoarvezet er bed adal penn kentañ an amzerioù... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 17.)
  5. d'ar penn kentañ: en deroù (amzeriañ)
  6. (bezañ, chom) er penn kentañ (lec'hiañ): er renk kentañ
    • Er penn kentañ eus an diskampadeg-se, ar merc'hed a oa e penn diwezhañ ar c'hañvambroug o latennat, a sache o skasoù ganto' mar gouient, en ur stardañ atav o disglavieroù ouzh o bruched hag en ur skuermal : « Biskoazh kemend-all, biskoazh kemend-all ! An diaoul eo ! ». — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 27.)
    • Atav e veze er penn kentañ e pep abadenn hag, el leurioù nevez, e c'houneze ar seizenn peurvuiañ, rak diaes e vije bet kavout gwelloc'h dañserez egeti. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 52.)

Gerioù heñvelster

Troioù-lavar

Troidigezhioù