pilhaoua

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn pilhoù hag an dibenn anv-verb -a

Verb

pilhaoua /piˈʎɔwːa/

1. klask pe dastum pilhoù
   • Kavet en doa kamaraded en ur vont da bilhaoua. Son ar pilhaouaer.
   • Eun dervez, eur pillaouaer, euz a barrez Botmeur, e menez Are, a deuaz da billaoua da gostez Plougasnou ha Sant-Iann-ar-Biz; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 312.)
   • D'ar penn kentañ e veze dre aze o pilhaoua gant ur c'harr bihan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 405.)

Troidigezhioù

• galleg : chercher des chiffons ^(fr)