dizenor

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger diz- hag an anv-kadarn enor.

Anv-gwan

dizenor

1. Hep enor. Ha n'en deus ket a enor.
   • Un den dizenor : ha ne seven ket e bromesaoù.

Troidigezhioù

• galleg : sans honneur ^(fr)

Anv-kadarn

dizenor /diˈzẽːnɔr/ gourel (liester : dizenorioù)

1. Koll an enor
   • — Ho tizenor ho po klasket eta, c'hwi hoc'h-unan, eme neuze Marzhin. Selaouit hag e vo sevenet ho c'hoant : anavezet he deus ho mamm ur c'hloareg fall endra ma veaje he fried... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 24.)
   • « [...]. Ho karet am eus, re marteze, betek hiziv ha setu m'hoc'h eus taolet an dispriz hag an dizenor war hon anv ha war hon tiegezh a bezh ! » — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 69.)

Gerioù heñvelster

• dismegañs

Gerioù enepster

• enor

Deveradoù

• dizenoriñ
• dizenorus

Krennlavarioù

• Labourad n'eo ket un dizenor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 302.)

Troidigezhioù

• galleg : déshonneur ^(fr)