divouedañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn divoued, hag an lostger -añ

Verb

divouedañ /diˈvweːdã/ verb kreñv (anv-gwan-verb : divouedet) (displegadur)

1. Lakaat unan bennak da gaout naon.
2. Lemel danvez digant un dra bennak.
   • Kaer em eus divouedañ ma fenn, ankouaet em eus. — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 228.)

Gerioù kar dre o ster

• divoueta

Troidigezhioù

• galleg

1. affamer ^(fr) , donner faim ^(fr)
2. creuser ^(fr) , épulper ^(fr) , évider ^(fr)