distalie

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar distal-, pennrann ar verb distaliañ, ur glebiadur notennet -i-, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

distalie /diˈstalje/

  1. Furm ar verb distaliañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
« N'eus den ebet hiziv ? » a c'houlennis ouzh ar vatezh a zistalie an daol. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 30.)

Troidigezhioù