dioute

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Furm araogenn

dioute /ˈdjutːe/

  1. Furm an araogenn diouzh, displeget en trede gour lies

Stummoù all

Troidigezhioù