dimezje
Neuz
Brezhoneg
Furm verb
dimezje /dĩˈmezʒe/
- Furm ar verb dimeziñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
-
- [...], ma lâras na dimezje ken biken, nemet kavout a raje unan hag a zereje dezhi en pep tra abidoù eured e wreg kentañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 25.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :
- [...], hag e lâras ne zimezje biken ur gristenez da un touseg. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 78.)
- [...], ha tost e oa d' ar stal da vezañ graet etrezo, nemet an denjentil a lavaras ne zimezje ket a-enep e vugale. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 93.)