difenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Daou c'her difenn zo:
  • an anv-verb
  • an anv-kadarn unan

Verb

difenn /ˈdifːɛn/ (anv-gwan-verb : difennet) (displegadur)

  1. difenn un den, difenn un dra (un ti, ur vro; ur mennozh, ul levr)
  2. difenn udb ouzh ub
  3. difenn ouzh ub ober udb

Troioù-lavar

Anv-kadarn

difenn, l. difennoù

  1. An oberoù graet d'en em zifenn.
    • Kaout e zifenn : gouzout an tu d'en e zifenn
  2. An aozoù a bep seurt (mogerioù, ar moù) d'en em zifenn.
  3. An urzh roet da chom hep ober tra pe dra.