dibrañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn dibr hag al lostger -añ.

Verb

dibrañ /ˈdi.brã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dibret) (displegadur)

1. Lakaat un dibr war gein ur jav
   • War-se, e roas Marzhin da Ulfin an urzh da zibrañ ha da vridañ e-kuzh, an tri marc'h gwellañ a c'hellfe kavout e marchosi ar roue. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 42.)

Troioù-lavar

• bezañ dibret e varc'h da redek, bezañ dibret e varc'h da vont

Anagramoù

• bridañ

Troidigezhioù

• galleg : seller ^(fr)