diaoulez
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn diaoul hag an dibenn-ger -ez.
Anv-kadarn
diaoulez /ˈdjɔw.les/ benel (liester : diaoulezed)
- (Rouez) Ael an droug er relijion gristen, gwelet evel ur plac'h.
- Plac'h drouk, en em zalc'h fall, a ra droug pe drouz.
- Al lezvamm diaoulez a voe darbet dezhi foeltriñ gant an droug a oa enni ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 106.)
- Heñveloc'h int ouzh div ziaoulez eget ouzh div vaouez. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 41.)
- Sell aze eun diaoulez vihan, hañ ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 101.)
- Hag arruet homañ evel eun diaoulez eno... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 101.)
Troidigezhioù
- galleg : diablesse (fr) benel
- italianeg : diavolessa (it) benel