ael

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Ael

Brezhoneg

Etimologiezh

Anv-kadarn 1 : amprest diwar ar ger latin angelus, deuet eus ar ger henc'hresianek ángelos (ἄγγελος) « kannad ».
Da geñveriañ gant ar gerioù el e kerneveureg, angel e kembraeg, hag aingeal en iwerzhoneg ha skoseg.
Anv-kadarn 2 : testeniekaet en henvrezhoneg (ail ha guorail) [1].
Da geñveriañ gant an anv-kadarn kembraek ael « abrant ; lezenn » hag an anv-gwan kerneveurek elek « abrantek ».

Anv-kadarn 1

ael /ˈɛːl/, /ˈeːal/ gourel (furm vihanaat : aelig, liester : aeled, aelez)

  1. Boud speredel, hanterour etre an dud ha Doue.
    • Aelez ar baradoz.
    • ... un eal eo da Zoue. — (SAAQ, p. 99.)
  2. Dous, oant, koantik, laouen, sentus evel un ael.

Deveradoù

Troidigezhioù

Anv-kadarn 2

ael /ˈɛːl/ gourel (daouder divael)

(ger dispredet pe rouez)
  1. Abrant.

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :