deus

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Furm verb 1) Savet diwar deu-, pennrann ar verb dont
(Furm verb 2) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Furm verb 1

deus /ˈdøːs/

  1. Furm ar verb dont en eil gour unan an doare-gourc'hemenn

Stummoù rannyezhel

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Furm verb 2

deus /ˈdøːs/

  1. Stumm ar furm eus eus ar verb bezañ war-lerc'h mar
  2. War-lerc'h en, he, o , e-barzh en deus, he deus, o deus.
Notenn
  • Skrivañ a reer bremañ : Mard eus.

Araogenn

deus /ˌdøs/

  1. A-wechoù, adstumm an araogenn eus.
    • Deus pelec'h oc'h ?
Notenn
  • Ne vez ket degemeret atav er yezh skrivet.