dalc'her

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar dalc'h-, pennrann ar verb delc'her pe derc'hel, hag an dibenn-ger -er.

Anv-kadarn

dalc'her /ˈdalɣɛr/; gourel, liester: dalc'herien.

  1. Den a zalc'h.

Furm verb

dalc'her /ˈdalɣɛr/

  1. (Ral): adstumm d'an anv-verb derc'hel.
    • [...], e feson ma oa bet mil boan ouz va dalc'her em guele [...] — (A. Drézen, Buez Dom Michel Nobletz, 1879, p. 307.)
  2. Furm dic'hour ar verb delc'her/derc'hel en amzer-vremañ an doare-disklêriañ
... E talher da arabadi warnon : deus, deus ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 96.)

Troidigezhioù