davet

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar c'hrennvrezhoneg dauet, diwar da ha bet, araogenn grennvrezhonek (he deus roet bete, betek, ha da geñveriañ gant ar c'hembraeg bet), diwar an henvrezhoneg beheit, diwar pe hag heit : « pe hed ».^[1]

Araogenn

Gour	Furm
U1	davedon
U2	davedout
U3g	davetañ
U3b	daveti
L1	davedomp
L2	davedoc'h
L3	daveto/davete
D	davedor

davet /daˈveːt/

1. War-du ul lec'h, un dra :
   • Nij ar goulm davet he c’hlud.^[2]
   • [...], hag etre uhel-strivoù an ene davet ar Peurvad, [...]. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 17.)
2. war-du un den
   • Kaset ivez ar vesaerez deñved davetañ, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 82.)
   • Sevel a rae houmañ davet ar paotr yaouank daoulagad gleb ha tomm gant ar gwiliouri. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 39.)
   • Met un nebeut devezhioù goude, setu ma voemp pedet da zont a bep eil davet Wladislav Petrovitch Jdanov, al letanant-koronal a dlee reiñ d'e jubennourien, un daou-ugent bennak ac'hanomp, ur garg diouzh o galloud pe o gouizigiezh. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 21.)

Gerioù heñvelster

• da-vetek

Gwelet ivez

• davit
• Araogennoù brezhonek, stag

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne
• ^[2] : Bannwel-Noz, 1968, in Oberenn glok Anjela Duval

Evezhiadenn

• Skrivet e vez da-dal, da-di, da-gaout, da-gichen, ha gallout a rafed skrivañ da-vet ivez kenkoulz all.