davit

Brezhoneg

Etimologiezh

Diouzh ar c'hrennvrezhoneg daguyt, savet diwar an araogennoù da hag evit. Deuet eo da vezañ ral er yezh a-vremañ.

Araogenn

Gour	Furm
U1	davidon
U2	davidout
U3g	davitañ
U3b	daviti
L1	davidomp
L2	davidoc'h
L3	davito/davite
D	davidor

davit /da.ˈviːt/

1. Da gerc'hat traoù:
   • Mont, dont davit un dra bennak, davit dour, davit boued, davit ar gazetenn.
   • Demp da vit arguiscamancho — (Ar Varn Diwezhañ, p. 1260.)
   • Pa 'z is d'ar feuntenn davit dour. — (Bleunioù Mae, er Barzhaz Breizh.)
   • Met ar wreg ne yeas ket davit dour. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 217.)
   • Me ‘ya davit dilhad ha boued.— (Ar Varn Diwezhañ, 2812.)
   • Mont d’ar jardin davit kaol. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 367. (eil emb. p. 617.)
2. Da gerc'hat tud:
   • Mont davit unan bennak, davit ur beleg, davit ar medisin.
   • N'in ket davidout, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 116.)

Notenn

• Kemmesk a vez a-wechoù etre davit ha davet.

Adverb

davit /da.ˈviːt/

1. Da gerc'hat

   Pa vanko dour , me ‘yel davit. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 244.)

   N’eus tamm bara ebet ken ? –Nann met ar paotr a zo aet davit. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 364.)

   • N’ho po ket ken ? –Nann met ar paotr a zo aet davit. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 364.)

Gwelet ivez

• Araogennoù brezhonek, stag