daveti
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm araogenn
daveti /daˈvetːi/
| Gour | Furm |
| U1 | davedon |
| U2 | davedout |
| U3g | davetañ |
| U3b | daveti |
| L1 | davedomp |
| L2 | davedoc'h |
| L3 | daveto/davete |
| D | davedor |
- Furm an araogenn davet, displeget en trede gour unan benel
- Pi IX a oa devot bras da Itron-Varia ar C'huzul mat, hag er bloaz 1864 ec'h eas da bardonañ daveti.— (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 310.)
- « [...]. Mont a ris daveti d'ar red. [...]. » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 43.)
- Astenn a reas e zivrec'h daveti d'he dedennañ betek en e wele hag, [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 117.)
- Dont a reas a-benn, hep dale, da sachañ daveti unan eus daouarn an hini marv, e zorn kleiz. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 23.)