Mont d’an endalc’had

dalc'has

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dalc'h-, pennrann ar verb delc'her pe derc'hel, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

dalc'has /ˈdalɣas/

  1. Furm ar verb delc'her/derc'hel e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
War e ali e vo e tilezint kement tra a garent evit klask AR GRAAL SANTEL ; ar skudell brizius a zalc'has, gwechall, gwad ar Salver. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)
« A-hervez, » a zalc'has Lom hep teurel pled ouzh an teodad-se, [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 19.)
− Mann ebet, emezañ hag e talc'has : oan o vont da laret e kavfen hir va amzer. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 411.)

Troidigezhioù