Mont d’an endalc’had

chukenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar strollder chuk hag an dibenn-ger -enn.


Furm anv-kadarn

chukenn /'ʃykɛn/

  1. unanderenn eus chuk : beg kaoutchoug peuzheñvel ouzh ur beg bronn a lakaer ouzh penn ur vured abalamour d'ar vabiged da evañ laezh.
    • goulen ur suken evit lakât da devel ar babig a c'harm. — (Lizero Breuriez ar Fe, Meurzh 1927, p. 44.)
    • Ar mintin-mañ, avat, aet e nerzh da hesk, eo kouezhet e chukenn digantañ, ha den n'en deus bet ar galon d'he dastum en-dro, rak ne vo ket mui evit sachañ warni. — (Youenn Drezen, Nouenn ar gurun kozh, Gwalarn niv. 156-157, 1943, p. 13.)
    • Ne baouez ar bugel a leñvañ nemet pa lakaer ar chukenn en e veg. — (Per Denez, Kontadenn e stumm ur pezh-c'hoari, Al Liamm niv. 32-33, 1952, p. 69.)
    • Lakaat a reas dezhañ e chukenn en e vegig. — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern, Lodenn gentañ, 1972, p. 27.)

Troidigezhioù