c'houzañve

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gouzañve gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g → c'h).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gouzañve
dre vlotaat	c'houzañve
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kouzañve
amreizh	c'houzañve

c'houzañve /ɣu.ˈzãː.ve/

1. Furm ar verb gouzañv pe gouzañviñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

Mes hen a c'houzanve peb tra heb en em glemm, hag a iea atao araok heb fallgalouni. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 588.)

• War-lerc'h ar rannig-verb e, da skouer :

D'an dud a c'houlenne petra 'oa c'hoarvezet ganto, Lom a responte en doa paket tomm ha yen, en ur labourat, hag e c'houzañve poan dargreiz, ha Job a responte en doa tapet ur ruadenn gant ar gazeg wenn. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 133.)