burzhudus

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn burzhud hag al lostger -us.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	burzhudus
Derez-uheloc'h	burzhudusoc'h
Derez-uhelañ	burzhudusañ
Derez-estlammiñ	burzhudusat

burzhudus /byrˈzyːdys/

A denn d'ur burzhud graet gant un doue pe ur sant
- C'hwi hoc'h eus, en un doare burzhudus krouet an den ken uhel ha savet anezhañ a nevez en un doare burzhudusoc'h c'hoazh. — (Uguen, Leor nevez an Oferenn hag ar Gousperou, Kemper, 1924, p. 57.)
A zegas estlamm ; dreistordinal
- — Penaos e c'halli-te biken dont a-benn da ober ul labour ken burzhudus ? a lâras da Arzhur, o reiñ dezhañ ar votez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 27.)
- − Un tok burzhudus, hag a dalvezo dimp ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 31.)
- − [...], hon eus klevet lâret a zo un dra burzhudus. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 52.)
- [...] evit krediñ ha mont da heul an hini a deuio da gontañ dezhañ sorc'hennoù burzhudus, dispar ha diskiant, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 130.)
- AL LEORIG BURZUDUS. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 60.)
- Va istor-me a vo kaer neuze, rak un teñzor a zo ennañ, a zo prizius, souezhus, burzhudus. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 43.)
- Seven a bignas gant ar skeul vurzudus, ar wespedenn o nijal dirazañ, ken a zigouezjont e ti ar roñfl. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 37.)
- [...], a c'hoarvezas ganto, ha gant ar re a veve en o ser, e-pad an amzerioù burzhudus-hont. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)