azenañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn azen hag al lostger -añ

Verb

azenañ /aˈzẽːnã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : azenet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Genel un azen bihan

Troidigezhioù

• galleg : ânonner ^(fr) , mettre bas ^(fr) (ânesse)

II. verb kreñv eeun

1. Lenn a vouezh uhel gant poan
   • Sur e talc'h Santez Anna al levr dirak daoulagad Mari oc'h azenañ he lizherennoù kentañ [...]. — (Anne Guillou, Gisèle pe ar vuhez adsavet, troidigezh gant Herve Danielou, Ar Skol Vrezoneg - Emgleo Breiz, 1998, p. 18.)

Gerioù kar dre o ster

• perc'helliñ

Troidigezhioù

• galleg : ânonner ^(fr)

Liamm war-du al lec'hienn Devri

• azenañ v. intr.

Furm anv-gwan

azenañ /aˈzɛ̃nːã/

1. Derez-uhelañ an anv-gwan azen
   • Eunn azen euz ann azena, — (G. Milin, Marvaillou grac'h-koz, Brest, 1867, p. 61.)
   • N'eo ket nep en deus diskouarn hirañ
     Eus an tri-z-hont eo ’n azenañ. — (Ar Miliner, e vab hag an azen, e-barzh Feiz ha Breiz, niv. 3, Mae-Even, 1903, p. 89.)
   • Awechou gand azenañ hini a vez e vez desket un dra bennag. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 316.)