azenañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn azen hag al lostger -añ

Verb

azenañ /aˈzẽːnã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : azenet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Genel un azen bihan

Troidigezhioù

II. verb kreñv eeun

  1. Lenn a vouezh uhel gant poan
    • Sur e talc'h Santez Anna al levr dirak daoulagad Mari oc'h azenañ he lizherennoù kentañ [...]. — (Anne Guillou, Gisèle pe ar vuhez adsavet, troidigezh gant Herve Danielou, Ar Skol Vrezoneg - Emgleo Breiz, 1998, p. 18.)

Gerioù kar dre o ster

Troidigezhioù

Liamm war-du al lec'hienn Devri

Furm anv-gwan

azenañ /aˈzɛ̃nːã/

  1. Derez-uhelañ an anv-gwan azen