aluzen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (aluson).
Da geñveriañ gant ar gerioù elusen en kembraeg, alusan en kerneveureg.
Amprestet digant al latin izel : elemosina hag a zo e-unan ar ger henc'hresianek ἐλεημοσύνη (« kendruez »).[1]

Anv-kadarn

aluzen /a.ˈlyː.zɛn/ benel (liester : aluzenoù). Aluzon eo ar ger e Treger.

  1. Profoù a roer d'ur paour dre garitez.
  2. Bezañ aluzen, kaout aluzen , oc'h ober tra pe dra.
  3. Karitez.
    <skouer>.
  4. Dellid.
    <skouer>.

Stummoù all

aluzon, aluzenn e TBP;

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

karitez

dellid

Daveoù

Roll an daveoù :