aliesoc'h
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm adverb
aliesoc'h /aliˈesːɔx/
- Derez-uheloc'h an adverb alies
- Moustra a rê, tre ma c'halle, war e imor : a-wechou e vije gonidek, alïesoc'h trec'het. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 178.)
- Ret e oa sellout aliesoc'h ouzh e garnedig notennoù ha bezañ rustoc'h outañ. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 43.)
- Aliesoc'h e c'hortozont da zeiz, en ur genderc'hel gant ar vuhez, gwellañ ma c'hellont, etre hun ha dihun. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 192.)
- O sevel emañ, o tegas gantañ tammoù pioka, un tammig koad bep ar mare, aliesoc'h ur voutailh blastik. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 13.)
- Mont a raent ivez o-daou da ganañ er festoù-noz bep sadorn pe dost e-pad ar goañv hag aliesoc'h e-pad an hañv. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 10.)
- Aliesoc'h eget :
- [...], abalamour ma ouzoc'h mont aliesoc'h d'ar c'hafeoù eget da gofes, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 71.)
- — [...]. Aliesoc'h marteze e rankimp kousket er meaz, etouez al lann, eget enn eun ti, etre diou linser. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 6.)
- — Gwir, eme ar wreg, met dalc'h sonj petra 'c'hoarvez ganit d'ar zul aliesoc'h eget d'az tro, ha lavar d'in ha n'eo ket ken gwir all : [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 173.)
- [...] (ha ze alïesoc'h eget bemde) [...]. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 38.)
- Kastizet e veze, dalc'het da skubañ ar c'hlas aliesoc'h eget d'e dro. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 13.)
- Aliesoc'h evit :
- [...] : "Te bepred, Roue Frañs, a zo diotañ den a vale ; te a zo dogan aliesoc'h a wezh evit a vaen a zo oc'h ober da balez !". — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 121.)
- Aliesoc'h-aliesañ : muioc'h-mui alies
Krennlavarioù
- Alïesoc'h a groc'hen leue a ya d'ar givijeri evid a groc'hen ejen (buoc'h). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 304.)
Troidigezhioù
- galleg : plus souvent (fr) (que)