evit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Araogenn) Meneget er C'hatholicon (1499)[1] hag er Sacré collège de Jésus (1659)[2]: euit.
Eus ar c'hrennvrezhoneg eguit, da geñveriañ gant ar c'herneveureg awos, hag ar c'hembraeg awydd (c'hoant). Diwar ur stumm koshoc'h *awoet. Etimologiezh diasur. Gwelet eget.[3]
(Furm verb) Savet diwar « ev- », pennrann ar verb « evañ », hag an dibenn-ger « -it ».

Araogenn

Gour Furm
U1 evidon
U2 evidout
U3g evitañ
U3b eviti
L1 evidomp
L2 evidoc'h
L3 evito/evite
D evidor

evit /eˈvit/

  1. araogenn a verk ar pal
  2. araogenn a verk ar priz
  3. Araogenn amzeriañ :
  4. Araogenn an doareañ
  5. Araogenn an derez-uheloc'h:
  6. en droienn na vezañ evit ober un dra bennak
  7. Araogenn an enebiñ.
  8. Tu evit tu en troiennoù gant evit evel araogenn greiz.
  9. ster enebiñ
  10. e troiennoù adverbel
  11. stagell isurzhiañ: evit ma
  12. evit da

Distagañ

Troioù-lavar

Gwelet ivez

Furm verb

evit /ˈeː.vit/

  1. Furm ar verb evañ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb evañ en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Euit se, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.
  2. Le Sacré collège de Jésus, divisé en cinq classes, où l'on enseigne en langue armorique les leçons chrétiennes..., Julien Maunoir (1606-1683), lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.
  3. Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne