zeuint

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deuint gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deuint
dre vlotaat	zeuint
amreizh	teuint

zeuint /ˈzøːĩɲ(t)/

Furm ar verb dont e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

Harozed a zo, goloet a vedalennoù, ha ne zeuint biken-mui a-benn da vezañ ar vistri. — (Pêr-Jakez Heliaz, Marh al lorh, Terre Humaine Plon, 1986, p. 63.)

War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :

[...] pa zeuint da lavaret gaou ha pep seurt droug, en hoc'h enep [...]. — (Glaoda Marigo, Buez ar Sænt gant reflexionou spirituel, Kemper, 1837, p. 307.)