turiañ

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

turiañ /ˈtyrjã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : turiet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Labourat start

Gerioù heñvelster

• kiañ
• lopañ
• poaniañ

II. verb kreñv eeun

1. Kleuzañ, loc'hañ (an douar, hag all), en un doare digempenn peurvuiañ (diwar-benn an dud, al loened, dreist-holl moc'h ha gozed)
   • FRIKORNEG. — [...]. War beg e fri en deus ur mell korn hir, a zo dezhañ un arm euzhik hag ur benveg dispar da duriañ an douar. [...]. — M. G. — (ABEOZEN, Marvailhoù Loened, Skridoù Breizh, Brest, eil emb. 1943, p. 108.)
2. Labourat (an douar) (diwar-benn an dud)
3. (Dre astenn-ster) Furchal, o lakaat dizurzh dreist-holl ; turlutañ
   • Epad m'oa lod oc'h esa goapaat Jannet ar Go, lod-all ne ehanent da duria kement kougn a ioa enn ti. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 71.)

Deveradoù

• turiad
• turiadenn
• turiellat
• turieller-douar
• turier

Troidigezhioù

• galleg : fouir ^(fr)