dizurzh

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar urzh hag ar rakger diz-.

Anv-gwan

dizurzh /ˈdiːzyrs/

  1. Digempenn.
    • Tud dizurzh
  2. Diroll.
    • Ur vuhez dizurzh

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

Anv-kadarn

dizurzh /ˈdiːzyrs/ benel (liester dizurzhioù)

  1. Stad ur gevredigezh hep urzh.
  2. An diroll.
    • Ur jeneral pehini en devoa graet an holl brezelioù deus ar revolusion, den a spered ha meurbet abil, en devoa bet en e vugaleaj, a-berzh e gerent, un deskadurezh kristen ; mes antreet er servij, er bloaz 1793, a teuas en berr amzer da vougañ pep santimant a relijion, ha da heul an dizurzh a rene en-touez ar soudarded. — (Levr pedennoù, war-dro 1850, p. 188.)
  3. (en e furm lies peurliesañ) Trubuilh, reuz.
    • An dra-se, siwazh, eo a zo kiriek d'an dizurzhioù, d'an dizunvaniezh a weler re stank en deiz a hiriv er familhoù. — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 25.)

Deveradoù

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù