kleuzañ

Gwelet ivez : kleuzan

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn kleuz hag al lostger -añ.

Verb

Kemmadur	Furm
hep	kleuzañ
dre vlotaat	gleuzañ
dre c'hwezhañ	c'hleuzañ
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

kleuzañ /ˈkløː.zã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kleuzet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ kleuz.
   • Aes e voe kargañ an douar en-dro : ret e oa din avat flastrañ mat gant ma zreid, rak aon na chomfe, goude leuniañ an toull, ur bern re vras ganin, pe e teufe al letonenn da gleuzañ e-lec'h em boa labouret. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 84.)

II. verb kreñv eeun

1. Ober un toull e-barzh un dra bennak.
2. Kempenn ul lec'h evit un dra bennak dre doullañ.
   • En em lakaat a rejont gant ar re all da gleuzañ bezioù ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 31, 42.)
   • « Silaouit eur barabolen all : eur penn-tiegez a blantas eur viniec, a gaeas tro var dro d'ezhi, a gleuzas ennhi ur voaskel, a zavas eun tour, a fermas anezhi da vinierien a ieas da eur vro bell evit calz amzer. — (Yann-Fañch Caer, Ar Pevar Aviel lakeat en unan, Brest, 1904, p. 248-249.)

Stumm all

• kleuziañ

Deveradoù

• kleuzadenn
• kleuzadur
• kleuzer
• kleuzidigezh

Troioù-lavar

• kleuzañ gwer

Troidigezhioù

• alamaneg : graben ^(de) , wühlen ^(de)
• daneg : grave ^(da)
• esperanteg : fosi ^(eo)
• faeroeg : grava ^(fo)
• finneg : kaivaa ^(fi)
• galleg : creuser ^(fr)
• henhebraeg : כּרה^(*) , חפר ^(*)
• hensaozneg : grafan ^(ang) senni
• ido : kavigar ^(io)
• katalaneg : cavar ^(ca) , excavar ^(ca)
• kembraeg : cloddio ^(cy)
• latin : fodere ^(la)
• malayseg : gali … menggali ^(ms)
• nederlandeg : graven ^(nl) , spitten ^(nl) , woelen ^(nl)
• papiamento : koba ^(*)
• poloneg : kopać ^(pl)
• portugaleg : cavar ^(pt) , revolver ^(pt)
• rusianeg : копать ^(ru)
• saozneg : dig ^(en) , burrow ^(en) , excavate ^(en)
• spagnoleg : cavar ^(es)
• svedeg : gräva ^(sv)