kiañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn ki hag al lostger -añ

Verb

kiañ /ˈkiːã/ verb gwan (anv-gwan-verb : kiet) (displegadur)

1. Labourat hep damant ouzh e boan, a-lazh-korf
   • N'en deus ked kennebeud da gia d'al labour, evid ober war dro ar pemp kant bennag a dud a zo enni. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 57.)
2. verb kenemober En em giañ

Troioù-lavar

• kiañ e gorf : loeniñ, kaout bec’h, poaniañ.
• kiañ ouzh un dra bennak
• kiañ outi : labourat start-tre

Troidigezhioù

• galleg : bosser dur ^(fr) , s'acharner ^(fr)
• galleg : endurer ^(fr) , souffrir ^(fr)
• galleg : (se) fâcher ^(fr)
• galleg : résister ^(fr) , s'opiniâtrer ^(fr)