kiañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn ki hag al lostger -añ.

Verb

kiañ /ˈkiːã/ verb gwan (anv-gwan-verb : kiet) (displegadur)

  1. Labourat hep damant ouzh e boan, a-lazh-korf.
  2. verb kenemober En em giañ

Troioù-lavar

Troidigezhioù