damant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

damant /ˈdãmːãn(t)/ gourel

  1. Preder, poan, aket d'ober war-dro traoù pe tud
  2. Kaout damant d'un dra bennak
    • d'e vugale : ober war o zro
    • da draoù ar re all : teurel evezh da chom hep o drailhañ
    • d'e arc'hant, d'e wenneien : chom hep dispign
    • d'e vuhez : chom hep risklañ e vuhez
    • d'e boan, d'e gorf : chom hep labourat kalet
  3. Ober un dra bennak hep damant : hep ober forzh ebet
    • ... debrit hag evit hep damant. LAWI 106

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

(1)

(2)

(3)

(4)