troc'had

Brezhoneg

Savet diwar an anv-kadarn troc'h hag al lostger -ad.

troc'had /ˈtroːɣat/ gourel (liester : troc'hadoù)

Darn pe tamm troc'het, gant ur gontell, eus un dra bennak.
- Un troc'had kig, un troc'had bara. Un troc'had mat a gig, a vara.
Gwiskad traoù troc'het gant ur falz pe ur falc'h.
- Un troc'had geot, un troc'had mat a blouz.
(Dre astenn-ster) Gwiskad tev, bern.
- War lezenn an hent delioù an drein hag ar raden a oa goloet gant un troc'had poultr gwenn. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
(Diwar-benn tud) Un troc'had den, un troc'had mat a zen, un den a droc'had mat : un den skoulmet-kaer ha kreñv-meurbet
- ... an trizek troc'had den a zo aze o tebri skolpadoù bara ha pezhiadoù kig [...]. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 86.)
- [...] hag an hini kentañ eus ar re-mañ a oa un Tregeriad, Jakez Tourbin, un troc'had a baotr, kreñv evel ur marc'h — bet e oa gourener —, desket gantañ e vicher e mengleuzioù ar Roc'h. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 103.)
un troc'had mezh.