Mont d’an endalc’had

tec'he

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tec'h-, pennrann ar verb tec'hel pe tec'hout, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep tec'he
dre vlotaat dec'he
amreizh digemm

tec'he /ˈteː.ɣe/

  1. Furm ar verb tec'hel/tec'hout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
Pa digouee war-dro an abarde-noz en eun tiegez mad bennak, e c'houlenne enn (?) tamm bara hag e tec'he war ar mêz da zibri anean ha da glask e lojeiz. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 126.)
Da zibenn an oferenn e tec'he buan evit ma n'en em gavje ket gantañ. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 299.)

Troidigezhioù