degouezhe
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar degouezh-, pennrann ar verb degouezhout, hag an dibenn-ger -e
Furm verb
degouezhe /deˈɡweː(z)e/ /diˈɡweː(z)e/
- Furm ar verb degouezhout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :
- [...] ; an dorioù a zegouezhe eeun-hag-eeun an eil dirak eben, ar pezh a oa falloc'h c'hoazh. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 26.)