strakell
Neuz
Brezhoneg
Anv-kadarn
strakell /ˈstrakːɛl/ benel (furm vihanaat : strakellig, liester : strakelloù)
- Plac'h klakenn ha trouzus
- FULUP. — Kalz re vrao, diouz va c'hoant !... En em glemm a-walc'h a rae he den ouz ar strakell-se ; ne baoueze ket ar paour kaez dogan da vont war gein ar marc'h... — (Jarl Priel, Ar Vatez vihan, Sav niv. 29, Diskar-amzer 1944, p. 11.)
- Me, 'vat, na lezin ket ma mab da zimeziñ d'ar strakell-se ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 284.)
Gerioù heñvelster
Troidigezhioù
- galleg : fille maniérée (fr) ; personne bruyante (fr)