spazhañ
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
spazhañ /ˈspɑː(z)ã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : spazhet) (displegadur)
- Lemel e zivgell digant ur par (diwar-benn al loened, an dud)
- "[...] ; peogwir en deus c'hoariet e gañfard gant da wreg, 'teus ken nemet spazhañ anezhañ... [...]..." — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 106.)
- (Dre astenn-ster) Lakaat da vezañ divarrek da ouennañ (diwar-benn ar parezed)
- Toullañ pleg o favioù bras evit mirout oute a biñsat ken (diwar-benn ar c'hresteneged)
- (dre skeudenn-lavar), (Pemdez) Touzañ, troc'hañ
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troioù-lavar
- spazhañ an dour : stlepel mein bihan plat war-c'horre an dour en doare d'o lakaat da zazlammat
- spazhañ ar c'hog : stlepel mein bihan plat war-c'horre an dour en doare d'o lakaat da zazlammat
- spazhañ ar c'hure : stlepel mein bihan plat war-c'horre an dour en doare d'o lakaat da zazlammat
- spazhañ ar person : stlepel mein bihan plat war-c'horre an dour en doare d'o lakaat da zazlammat
- spazhañ laou
- spazhañ melc'hwed : ober dic'hallus da seveniñ