soutanenn
Neuz
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
soutanenn /suˈtãːnɛn/ benel (liester : soutanennoù)
- (Relijion) Sae a veze gwisket gant beleien ha leaned an Iliz Katolik.
- [...], met allas e soutanenn damwenn a denne da gouez sant Loeiz « du pa vez gleb, ha pa vez sec'h gwall vrizh ». — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 23.)
- Eur zoudanenn ruz, eur sourpiliz gwenn, dantelez outañ, piou eo ar mousig n'en deus ked grêd e gofadig lorh gant ar wiskamant-ze (!) [...]. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 69.)
- C'hwi a oar, emichañs, petra eo... pe gentoc'h petra... oa un douilhetenn, rak ne vezont ket gwelet ken nemeur war gein ar velein. Bez' e oa ur seurt levitenn pe chupenn hir a ziskenne betek ar seulioù pe dost hag a veze lakaet war-benn ar soutanenn. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 146.)