diskenne
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar diskenn-, pennrann ar verb diskenn, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | diskenne |
| dre vlotaat | ziskenne |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | tiskenne |
| amreizh | tiskenne |
diskenne /dis.ˈkɛ.nːe/
- Furm ar verb diskenn e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
-
- Ar puñs a oa don, hag ar c'helorn a diskenne, a diskenne bepred. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 17.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- He bleo a ziskenne izelloh evid bandenn he broz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 30.)
- Bez' e oa ur seurt levitenn pe chupenn hir a ziskenne betek ar seulioù pe dost hag a veze lakaet war-benn ar soutanenn. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 146.)
- Gant ur c'hemmadur dre galetaat (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :
- Bremañ ma tiskenne ar mor e save c'houez ar bezhin [...]. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 411.)
- Hag e save a-bik en aer hag e tiskenne a-serzh. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 174.)