gwisket

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwisk-, pennrann ar verb gwiskañ (pe gwiskiñ), hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

gwisket /ˈɡɥisket/

1. Anv-gwan-verb ar verb gwiskañ/gwiskiñ'.
   • E wreg 'vat, ur jolfa anezhi ha gwisket Doue' oar, ne vane ket dilavar ; [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 35.)

   • ..., ha d'o heul un druilhad krennardezed, gwisket ganto dilhad o fask kentañ ; ... — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 52.)

   • ... Yeunig avat, gwisket e aotrou bihan, ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 73.)
   • Douget eo Yann en eur gambr, gwisket d’ezañ eur sae manac’h ha lakaet da c’hourvez war ar plankenn a dalveze eno da wele. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 255.)
   • bezañ gwisket e gwenn, e du, e ruz... en ael, e beleg, e diaoul, e soudard ...
2. Furm ar verb gwiskañ/gwiskiñ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.

Gerioù kevrennek

• adwisket
• damwisket
• diwisket
• gwisket-droch
• gwisket-fall
• gwisket-farv
• gwisket-mat
• peurwisket
• treuzwisket