skuilhañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar skuilh.

Meneget er C'hatolikon (scuyllaff).

Da geñveriañ gant ar verboù scullya en kerneveureg, scaoil en iwerzhoneg.

Verb

skuilhañ /ˈskyʎã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Lezel da redek (diwar-benn an dour, an daeroù).
2. Skuilhañ dour, daeroù, gwad.
3. Skuilhañ grasoù, bennozhioù:
   • « Ra skuilho Doue e c'hrasoù war an tiad tud vat-mañ ha war gement a raint ! [...] ! » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 45.)
   • Ha ne gaf ket d'eoc'h o vo an Aoutrou Doue, abalamour d'ho mammou koz, o skuilla he vennoz : hag he drugarez var an dud-se ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 75.)

skuilhañ verb gwan

1. Redek (diwar-benn an dour, an daeroù).

Stummoù all

skuilh

skuilhiñ

Troioù-lavar

• skuilhañ daeroù ki : ober van da ouelañ
• skuilhañ e ribotadenn : c'hwitout war e daol

Troidigezhioù

• galleg : épandre ^(fr) , répandre ^(fr)  ; verser ^(fr)
• kerneveureg : scullya ^(kw)

• saozneg : to spill ^(en)