sklav

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

Unander Liester
Gourel sklav
/ˈsklɑːf/
sklaved
/ˈsklɑːvet/
Benel sklavez
/ˈsklɑːves/
sklavezed
/sklaveːzet/

sklav /ˈsklɑːf/ gourel (liester : sklaved)

  1. Den hep gwirioù personel pe geodedel, hag a zo dindan perc'henniezh un den all en deus e brenet pe e brizoniet er brezel.
    • Kent e oas sklav ha kouer vil, hag out nobl hiviziken. — (Jakez Riou, Nomenoe oe !, Skrid ha Skeudenn, 1941, p. 122.)
    • An hini a zo bet kavet an hanaf etre e zaouarn, hennezh a vo sklav din [...]. — (Ar Bibl, 1 Al Lezenn, troet gant Pêr ar Gall ha Job Lec'hvien, An tour-tan, Pederneg, 1981, p. 46.)
  2. Den a bleg da youl unan all pe a zo dindan beli un dra bennak.
    • Ne vin ket da vevel, da sklav, da reiñ dit kement a c'hellez c'hoantaat, ha muioc'h ? — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh c'hoari berr, Skridoù Breizh, Brest, 1944, p. 99.)
    • Sklav da goniri. — (Kanaouenn gant Georges Jouin.)

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù