sklav

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

	Unander	Liester
Gourel	sklav /ˈsklɑːf/	sklaved /ˈsklɑːvet/
Benel	sklavez /ˈsklɑːves/	sklavezed /sklaveːzet/

sklav /ˈsklɑːf/ gourel (liester : sklaved)

1. Den hep gwirioù personel pe geodedel, hag a zo dindan perc'henniezh un den all en deus e brenet pe e brizoniet er brezel.
   • Kent e oas sklav ha kouer vil, hag out nobl hiviziken. — (Jakez Riou, Nomenoe oe !, Skrid ha Skeudenn, 1941, p. 122.)
   • An hini a zo bet kavet an hanaf etre e zaouarn, hennezh a vo sklav din [...]. — (Ar Bibl, 1 Al Lezenn, troet gant Pêr ar Gall ha Job Lec'hvien, An tour-tan, Pederneg, 1981, p. 46.)
2. Den a bleg da youl unan all pe a zo dindan beli un dra bennak.
   • Ne vin ket da vevel, da sklav, da reiñ dit kement a c'hellez c'hoantaat, ha muioc'h ? — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh c'hoari berr, Skridoù Breizh, Brest, 1944, p. 99.)
   • Sklav da goniri. — (Kanaouenn gant Georges Jouin.)

Gerioù heñvelster

• sklavour

Deveradoù

• mestr-sklav
• sklavadeg
• sklavaj
• sklaveler
• sklavelezh
• sklavelour
• sklaverezh
• sklaveta
• sklavetaer
• sklavidigezh
• sklavour

Gerioù kevrennek

• damsklav

Troidigezhioù

• afrikaans : slaaf ^(af)
• alamaneg : Knecht ^(de) , Sklave ^(de)
• esperanteg : sklavo ^(eo)
• faeroeg : trælur ^(fo)
• finneg : orja ^(fi)
• galleg : esclave ^(fr)
• gresianeg : σκλάβος ^(el) (sklávos) , δούλος ^(el) (dhúlos)
• henhebraeg : עֶבֶד^(*)
• ido : sklavo ^(io)
• indonezeg : abdi ^(id)
• katalaneg : esclau ^(ca)
• latin : servus ^(la)
• nederlandeg : slaaf ^(nl) , lijfeigene ^(nl)
• papiamento : katibo ^(*) , katibu ^(*)
• portugaleg : cativo ^(pt) , escravo ^(pt)
• sañskriteg : दास ^(sa) (dāsa)
• saozneg : slave ^(en) , thrall ^(en) , bondman ^(en)
• spagnoleg : esclavo ^(es)
• sranan : katibo ^(*) , srafu ^(*)
• svedeg : slav ^(sv) , träl ^(sv)
• swahili : falahi ^(sw)
• tchekeg : otrok ^(cs)
• tibetaneg : བྲད ^(*) (bran)